بازگشت
بهـــــــــا ر
محـمد ا صـغـر(عـبا د ي) محـمد ا صـغـر(عـبا د ي)

                                            

                                        برهـمـه گا ن میـمون ومـبا ر ک با د .

                                                                                        

                                           بهـــا رآ مـد ا مّـــا د رمُـلکِ مـــــا ، نـه  

                                          هـمه ا زکـشت وخون ا زصلح خـبر، نـه   

                                          نـوشـــتـه ا نــد مگــرتــــقـد یـرمــــــا را  

                                         هــــمه شــا مِ ســیا ه یکــد م سـحــر، نـه 

                                                         -------

بهــــا ر، حقـــا که شــا د ی آ فــرین ا ست

بهــــا ر، صــورت گــــرِروی زمـین ا ست

بهـــا رگویند:جـا نبخـش ، زند ه سا زا ست

یـقـین ا سـت ویـقـین ا سـت ویـقـین ا سـت

                                                        -------

                    زمسـتا ن شد ، بخــیرفصل بهـــا را ست

                                              همي گـفتیــــم : بهـــا را ن فـصل کا را سـت    

                     بگـفتیــم و بهـــا رهـــم کا رنکـرد یـــم    

                                              به ا ینجـــا مي بینیــــم ، 4 فصل کا را سـت     

                                                     -------   

                                  بـهـــا رآ مــد ومــــا ، د رمُـلک مــــرد م  

                                  بـیـگا نـه ، بـا روا ج ورســـــــم مـــرد م  

                                  بها رخوش ا ست به مُلک خود ، ا رچـند   

                                 مــیسرنیســت ، بـه سخـتي نــا ن گـــنـد م     

                                                 -------   

بهــا را ست وبهــا رهنگا م کا را ست

خـوشــا آ ن ملـــتی ، هـــمــگا م کا را ست

زبـد بخـتی ، بـه روز بیـکا روطند ا ر

د رینجا صبح وچا شت وشـا م ، کا را ست

                                                                  3 ما رچ - 2008 - مـیسسآ گا          

                            

                                                    ___

        چـه خوش ا ست، نوبها رونوجـوا نی           چــونکه گـرمي و سـردی را ند ا نی      

        جوا نی وبها ر،چون کل عـمرا سـت            جوا ن ئي تو، و قــد رش را ند ا نی    

                                                  ____    

                                د ریغـــا إ تا که پلک برپلک ، مــا نی     

                                       گـذ شته هـــــم بهــــا روهـــــم جوا نی 

                          به تو گویـم :ا ي که نـوجـوا ن ئي 

                                       بـد ا ن قـد ری جـوا نی ، د رجـوا نی       

                                              _____

       سا خـته روزگا رِمـا ، آ زرده خـا طر       بهـــا رآ مد ومــا هـستیم ، مـسا فــر    

       کـند تبد یل بسی چـیزرا بهـا ر، لیک        کجــا تـبد یـل کـــند نـا مِ ، مـسا فــر   

 

                                            ---------- 

          

                              

               

                   

             

 

 


March 17th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان